Na dzisiaj zaplanowaną mamy trasę Vereda do Larano. Aby nie robić tej wycieczki tam i z powrotem postanawiamy na miejsce startu dojechać autobusem. Do Porto da Cruz dojeżdżamy autem gdzie zostawiamy je na bezpłatnym parkingu. Tuż obok jest przystanek autobusu SAM. Wsiadamy do autobusu nr 208 i po 20 minutach jesteśmy w Machico. Stąd do początku szlaku musimy podejść stromymi uliczkami około 2 km. Trasa początkowo biegnie wzdłuż lewady. Trzeba jednak uważać, bo w pewnym momencie należy odbić od lewady w prawo ścieżką do góry (są znaki). Wspinamy się pod górę, aby w końcu dotrzeć do klifu. Tutaj ścieżka skręca w lewo i prowadzi klifem do Porto da Cruz.
Sporo się naczytaliśmy jaka to trudna trasa, ale nie dajcie się nastraszyć. Musi ktoś mieć super lęk przestrzeni, aby jej nie przejść. Jak to kiedyś powiedział nam jeden toprowiec o drodze na Krzyżne „krowę na łańcuchu można przeprowadzić”. My generalnie jesteśmy cykorami jeśli chodzi o wysokość, ale tutaj nie było nawet chwili zawahania. Ścieżka jest szeroka, a w trudniejszych momentach zabezpieczona. Może podczas ulewnego deszczu lub gdyby była oblodzona sprawiałaby problem. Trasa z Machico do Porto da Cruz to około 14 kilometrów. Pokonanie jej wraz z dojazdem autobusem zajęło nam około 5 godzin. Wracając tuż przed Porto da Cruz wypatrzyliśmy fajne miejsce nad oceanem. Przejeżdżamy na nie autem i spędzamy tu trochę czasu na obserwowaniu surferów pływających na falach i popijamy herbatę z termosu.
Po odpoczynku postanawiamy wykorzystać końcówkę dnia i podjechać do Achada do Teixeira i zrobić rozeznanie przed wyruszeniem na szlak PR1. Stąd prowadzi szlak na Pico Ruvio. Podchodzimy wygodną ścieżką do miejsca skąd widać schronisko i szczyt. Obserwujemy zachodzące słońce za szczyty i chmury w dole.
Na tym kończymy kolejny dzień. Wracamy do domu gdzie czeka na nas niespodzianka. Jutro jest na Maderze tłusty wtorek i gospodyni przyjmuje nas ciepłymi maderskimi pączkami. Pycha.
