Norwegia dzień 11 22.07.2018

Haukland-Storsandnes

Rano po mgle i deszczu nie ma śladu. Świeci słoneczko. Idealna pogoda na pieszą wycieczkę. Początkowo planowaliśmy wejść na pobliski najwyższy szczyt tej wyspy – Himmeltindan. Jednak po przeczytaniu opisu szlaku postanawiamy odpuścić. Na otarcie łez idziemy na o połowę niższy Mannen. Po wyjściu z kampera na parkingu widzimy innego kampera z Polski. Okazuje się, że jest to załoga camperteamowa – KiM. To kolejne nasze spontaniczne spotkanie, bo w zeszłym roku zupełnie przypadkiem spotkaliśmy się w Grecji. Zamieniamy kilka zdań i idziemy swoją drogą. Początkowo idziemy wygodną drogą lekko pod górę. Następnie skręcamy w lewo na ścieżkę. Jest to szlak na Himmeltindan. Po niedługim podejściu odbijamy ze szlaku w lewo i zmierzamy w kierunku Mannen. Po około godzinnej wspinaczce zdobywamy szczyt. Widoki były warte wysiłku.

Wracamy tą samą drogą do głównego szlaku, którym idziemy kawałek w stronę Himmeltindan. Mijamy niewielkie jezioro i skręcamy w lewo. Dalej w dół wygodną drogą schodzimy na drugą stronę półwyspu na plażę Utakleiv. Tutaj robimy krótki odpoczynek. Jest tu płatny kamperpark – 200 koron za noc. Do kampera wracamy szutrową drogą okrążającą półwysep wzdłuż brzegu.

Wyszła nam całkiem przyjemna wycieczka. Po powrocie postanawiamy poszukać innego miejsca na noc z fajnym widokiem. Wracamy więc do głównej drogi E10 i tunelem przejeżdżamy na kolejną wyspę Lofotów – Flakstad. Zaraz za tunelem skręcamy w drogę 805, która doprowadza nas do malutkiej miejscowości Storsandnes gdzie parkujemy na dzikim miejscu przy samej plaży z pięknym widokiem. Wieczorem dołącza do nas załoga KiM. Osuszamy dwie butelki wina obserwując wędrówkę słońca, które nie chce zajść.

Około północy w obserwacjach zaczynają przeszkadzać nam nadciągające chmury. Tak kończymy ten kolejny pogodny dzień na Lofotach.

N 68.155142 E 13.418329 – Storsandnes – dzikie miejsce na plaży z pięknymi widokami, brak mediów