Park Narodowy Rago
Rago jest najbardziej niedostępnym parkiem w Norwegii. Dominuje tu dziki krajobraz górski z głębokimi wąwozami, wodospadami i wielkimi otoczakami. Postanawiamy, zatem odwiedzić ten niedostępny obszar. Od miejsca naszego postoju prowadzi wąska droga, którą wspinamy się przez las. Po osiągnięciu grzbietu góry droga zmienia się w ścieżkę, a drzewa zanikają. Dalej idziemy po skałach w dole obserwując dolinę rzeki.
Po kilku kilometrach wyłania się jezioro Litlverivatnet, z którego wypływa wodospad Storforsen, który spada ponad 100 metrów po gładkich skałach. Nad początkiem wodospadu przewieszony jest mostek i tutaj zaczyna się park narodowy Rago. Początkowy nasz plan był taki, że dojdziemy do wodospadu i wrócimy tą samą drogą, ale pora jest wczesna, pogoda ładna i widoki zachęcają do dalszej wędrówki.
Po naradzie postanawiamy iść dalej i zrobić pętlę. Od mostku szlak prowadzi po skałach i doprowadza do kolejnego jeziora gdzie musimy pokonać wypływający z niego kaskadowy strumień. Kolejnym punktem orientacyjnym jest odejście szlaku prowadzącego w głąb Rago i dalej do Szwecji. My idziemy w lewo i po około 1,5 kilometra docieramy do jeziora Storskogvatnet gdzie znajduje się chata turystyczna i kolejny mostek.
Od jeziora szlak prowadzi po zboczu doliny rzeki. Raz podchodzimy, raz schodzimy. Czasem pokonujemy bagna po drewnianych kładkach. Ze szlaku widać wodospad Storfosen, nad którym przechodziliśmy kilka godzin temu. Ścieżka sprowadza nas na dół do rzeki, którą przekraczamy kolejnym wiszącym mostkiem.
Dalej przez las docieramy do górnego parkingu w Lakshola, skąd wracamy do kampera szosą. Cała tras to ponad 20 km marszu. Pokonanie jej zajęło nam cały dzień. Do kampera docieramy około 20:00, a wyszliśmy przed 10:00. Jesteśmy tak zmęczeni, że nie mamy siły nigdzie się ruszać kamperem i zostajemy na kolejną noc w tym samym miejscu.